TÜKENEN İNSANLIK..

Evet başlıktan da anladığınız gibi bugün toplumuzun da en büyük sorunlarından biri insanların birbirine bakarken konuşurken sanki zorunluluktan ayıp olur diye selamlaşması konuşması insanların birbirinden uzaklaşmasıdır.

Evet hayatımız belkide çok kolaylaştı belki bilgiye veya başka bazı şeylere ulaşmamız çok kolaylaştı.Diğer insanlara ihtiyacımız azaldı.Ayşe teyzeye selam vermesem amcamı ziyaret etmesem ne olacak dedemi bayramdan bayrama arasam ne olur?Menfaat ilişkisi aslında her şey halbuki işverenimiz yada bizim işimize yarayacak kişiyi bir gün boyunca aralıksız dinleyebiliyoruz.Aynı apartmanda yaşadığımız kişileri bize bir durumda en yakın kişileri bile ne kadar tanıyoruz.Yaşınızın öyle çok büyük olmasına gerek yok çoğumuz hatırlarız eski komşuluk ilişkilerini öz teyzemizle ayırt etmediğimiz mahalledeki komşularımızı çekinmeden gidip karnım aç dediğimiz insanları hatırlıyoruz değil mi?Bu örnekleri istediğiniz kadar arttırabiliriz.Kaçımızın çocuğu kardeşi artık eski bayramlarda olduğu gibi poşet poşet şeker topluyor?Aslında bu millet kadar istediği zaman birbirine kenetlenen bir millet olmadığı halde neden zor zamanlarda aklımıza gelir ki bu?

Yazımızın başında demiştik ya insanların birbirinden uzaklaşması sadece o da değil bence artık bizi insan yapan duygulardan bir robottan farklı olmamızı sağlayan insani duygularımızdan uzaklaşıyoruz....